ذکر۲: قصیدۀ غدیریۀ امسالم برای امیرالمومنین
ذکر عاشقان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
هست جاودان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
با درخت‌ها، با پرند‌ه‌ها، با کویرها، با ستاره‌ها
جمله یک‌زبان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
با سواره‌ها، با پیاده‌ها، مثل چشمه‌ها، مثل جاده‌ها
جستجوکنان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
با غریب‌ها، با اسیرها، با یتیم‌ها، با فقیرها
با شکسته‌گان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
بشنو و ببین: کاروانی از نور می‌رود سمت آسمان
زنگ کاروان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
وقت آسمان، اهل کاروان را فرشتگان با چه تحفه‌ای
گشته میزبان؟ : یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
جای‌مانده‌ام من ز همرهان، لیک می‌روم باز همچنان
سوی او دوان، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد
اوست مبدأم، اوست مقصدم، اوست رهبرم، اوست سرورم
اوست مهربان، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد
اوست چون پدر، کودکش منم، عشق خویش را جار می‌زنم
با همه توان: یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد
آیت خدا، شرح «هل أتی»، حصر «لافتی»، رمز «انما»
راز بی‌کران: یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد، یاعلی‌مدد
شام عاشقی جان‌پناه من نام روشنش، هم گواه من_
صبح امتحان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
گر فسرده‌ای، یا فسرده نه، گر که مرده‌ای! بازکن دهان
زنده‌شو! بخوان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
زنده شو ولی جاودانه شو، چرخ زن ولی عاشقانه زن
مثل پهلوان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
ای مسافران! در شب جهان مرگ چیست؟ هان؟ در مصافِ آن_
جانِ جانِ جان؟ یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
درد را شفا، زخم را دوا، فقر را غنا، مرگ را فنا
ترس را امان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
قلب را جلا، روح را بقا، شوق را وطن، عشق را خدا
ذره را جهان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
صبح می‌دمد، نور می‌چکد، عطر می‌تپد، عشق می‌وزد
تا شود بیان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
آی عاشقان! مژده! عید شد، قلب زخمی‌ام پر امید شد
شد ترانه‌خوان: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
در غدیر خم گفت مصطفی: این شما و این نور مرتضی
ماه شد عیان، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
در شب زمین پس برای ما، روی ماه او از خدای ما
هست ارمغان، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
***
روی شانه‌ام، نک دو بال نو؛ بال می‌زنم، رو به شهر تو
_سمتِ کهکشان_: یا علی‌مدد، یا علی‌مدد، یا علی‌مدد
حسن صنوبری
غدیر1399
