در آن نیامده ایّام

حسن صنوبری

در آن نیامده ایّام

حسن صنوبری

در آن نیامده ایّام

ثُمَّ نَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ :
الْجِهَادَ الْجِهَادَ عِبَادَ اللَّهِ
أَلَا وَ إِنِّی مُعَسْکِرٌ فِی یَومِی هَذَا
فَمَنْ أَرَادَ الرَّوَاحَ إِلَى اللَّهِ
فَلْیَخْرُجْ .

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات

سلامی به راغب مصطفی غلوش

شنبه, ۱۷ بهمن ق.ظ

http://bayanbox.ir/view/5790696350050249192/Ghalvash2.png

 

 

یکی از آخرین چهره‎های درخشان قرائت قرآن کریم در مصر که توانسته بود بین مخاطبان خاص و عام جمع کند دار فانی را به مقصد دیار باقی وداع گفت. اگر دورۀ طلایی عبدالباسط و منشاوی و مصطفی اسماعیل را نسل اول فرض کنیم و وضع پریشان و کم افتخار امروز را نسل سوم، استاد «راغب مصطفی غلوش» از قله‎های قرائت نسل دوم قاریان قرآن بود و از آخرین کسانی که بی‎ادا و اطوار و خودنمایی و تنها با اتکاء به خلاقیت، هنر و صدای قدرتمندش خیلی‎ها را مجذوب قرآن می‎کرد و حتی مسلمان.

همان قاری که دوست‎داران سبک مصطفی اسماعیل دوستش داشتند و حتی بعضی از ایشان (یعنی رهبر انقلاب) او را پسر مصطفی اسماعیل می‎دانستند:

من از این شیخ راغب مصطفی خاطره‌یی دارم که بد نیست آن را برای شما بگویم. ما حدود سال‎های 46 یا 47 - یعنی تقریباً بیست و یکی دو سال قبل از این - در مشهد دنبال خواندن شیخ مصطفی اسماعیل در رادیوهای کشورهای عربی - مخصوصاً رادیو مصر - به دقت می‎گشتیم تا بلکه خواندن او را پیدا کنیم. البته نوارهایش هم در بازار نبود و در ایران هم رادیو قرآن وجود نداشت و ما مجبور بودیم از رادیوهای خارجی گوش کنیم. ما عاشق تلاوت شیخ مصطفی اسماعیل بودیم. تلاوت‎های او را پیدا می‎کردیم و گوش می‎کردیم. در آن زمان رفیقی داشتم - مرحوم آقا جعفر - که آقایان او را می‎شناسند. آن هم با من همین‌طور پای رادیو می‎نشست و گوش میکرد. یک روز من را دید و گفت: امروز در رادیوی مصر، صدای پسر شیخ مصطفی اسماعیل را پیدا کردیم! گفتم: چه طور، از کجا فهمیدی پسرش است؟ گفت: نام او راغب مصطفی است که پسر شیخ مصطفی اسماعیل می‎باشد! (او را به نام غلوش نمی‎شناخت). رفیق من، صدای فرزند مصطفی اسماعیل را ضبط کرده بود. من که گوش کردم، گفتم که قاعدتاً باید همان پسر شیخ مصطفی اسماعیل باشد؛ چون صدایش شبیه شیخ مصطفی اسماعیل است! تلاوت هم، تلاوت همان آیات معروف بود: «واستمع یوم یناد المناد من مکان قریب»

(در دیدار شیخ راغب مصطفی غلوش و شیخ محمّد بسیونی ۱۳۶۸/۱۱/۲۰)

 

خدا رحمت کند، زنده‎یاد استاد غلوش قاری شهیر مصری را. در روزگاری که قاریان ایرانی و جامعۀ قرآنی ایران در موضوع تلاوت مجلسی اهتمام اصلی خود را بر تقلید از قاریان مصری و فرهنگ سنی و عربی گذاشته‎اند، این بزرگ‎مرد هنر قرائت قرآن کریم جهان، یکی از بهترین قرائت‎هایش را در ایران انجام داد و در آن سراغ آیات مربوط به اهل بیت (علیم السلام) رفت و قرائت را هم به سبک قاریان شیعه با «صدق الله العلی العظیم» تمام کرد (در اهل تسنن متداول «صدق الله العظیم» است!). آیه‎ای که بالای متن گذاشتم بخشی از همان قرائت مشهور غلوش است.

البته ارادت غلوش به اهل بیت و همدلی او با شیعیان مسلمان، صرفاً در این قرائت و اینگونه قرائت‎ها نبود.

حکایت: یکی دو سال پیش بود که فیلمی از اذان گفتن فرج‎الله شاذلی از قاریان و اساتید قرآن مصری به سبک شیعیان در عراق، منتشر شد و با قدرت‎گرفتن نیروهای سلفی، وهابی و افراطی در مصر، موجب پیگرد قانونی و سیاسی شدیدی برای شاذلی شد. از همه مناصب مهمش برکنار شد، سفرش به ایران ممنوع شد و مجبور به عذرخواهی شد {در این میان قاری افراطی، ضد ایران، ضد شیعه و ضد وحدت یعنی «محمد طبلاوی» نقشی کلیدی را ایفا کرد. (قابل توجه جامعه قرآنی کشور که بعضاً کورکورانه مقلد و مبلغ همۀ قرّاء مصری هستند).}

اذان شیعیان تنها در دو عبارت با اذان اهل تسنن متفاوت است، یکی «اشهد انّ علیاً ولیّ الله» و دیگری «حیّ علی خیرالعمل»، که البته اصل دعوا سر اولی است. باری، اذان علوی گفتنِ قرّاء مصری و غیرمصری اهل تسنن، بدعت و امر عجیب و جدیدی نبود. مخصوصا از دهۀ هفتاد در ایران بسیار اتفاق افتاده بود و نه به معنای شیعه شدن یا ایرانی شدن که به معنای ابراز ارادت به اهل بیت (ع) و نیز همدلی و اتحاد مذاهب اسلامی و فرهیختگان عالم اسلام بود و هست. اما روی کار آمدن قدرت‎های افراطی وهابی و سیاست‎های جدید سعودی و آمریکا در منطقه کار را به جایی رساند که آن اقدام زیبا و معمولی شاذلی، اقدامی شاذ و موهن و خطرناک عنوان شود و او را به تحقیر و توبیخ و عذرخواهی وادار کند. پس از این عذرخواهی، همان گروه شیطانی موسوم به «ائتلاف نوادگان صحابه و اهل بیت(ع)» که این پیگیری را با موفقیت به سرانجام رسانده بودند، تصمیم گرفتند این تنبیه را برای قاریان مشهور و بزرگ‎تر مصر هم که با حضور در ایران اذان همراه با «اشهد انّ علیاً ولیّ الله» گفته بودند تکرار کنند. از جمله «شیخ راغب مصطفی غلوش» و «سید متولی عبدالعال» که هردو از بزرگان قرائت قرآن در روزگار ما بودند. اما نتوانستند و نه غلوش نه عبدالعال در برابر آزارها و فشارها تسلیم نشدند و عذرخواهی نکردند. با اینکه اذان شیعی غلوش از معروف‎ترین اذان‎های شیعی است که هرروز در ایران پخش می‎شود. اذانی زیبا که شاید خیلی‎ها نمیدانستند متعلق به این قاری صاحب سبک مصری است.

 

نظرات  (۶)

معنویت در صدای قراء مصری موج میزند. از ایرانیها هم شاکرنژاد را دوست دارم و حتی اطوارها و ژستهایش را هم میپسندم.
  • آبجی خانوم
  • لینک رو لطفا مجددا بررسی کنید
    سلام
    آقای صنوبری ان شاء الله حالتون خوب باشه
    یک تفاوت چشمگیری که بین آقای حسن صنوبری قبل از ازدواج با حسن صنوبری بعد از ازدواج وجود داره اینه که، حسن صنوبری بعد از ازدواج اصلا حاضر به پاسخگویی به مخاطبین نیست، کتمان نکنید چرا که مستنداتش موجوده
    به قول فیض البته کاشانی
    گر سلامم را نمی گویی علیک
    در جواب بنده دشنامی بده
    حق علی
  • حسین سامانی
  • انشالله در اون دنیا هم همنشین قرآن باشند.
    قرائت های تقلیدناپذیری داشتند ، صدایی گیرا و لحنی خاص.
    سلام
    (از طرف غلوش)
  • real psychic readings
  • من امروز بیش از 3 ساعت در حال مرور آنلاین هستم
    با این حال من هرگز مقاله ی جالبی مثل تو پیدا نکردم.
    اون به اندازه کافی برام ارزشمنده. شخصا، اگر تمام صاحبان وب سایت و وبلاگ نویسان مطالب خوبی داشته باشند
    همانطور که انجام دادید، وب بسیار مفیدتر از قبل خواهد بود.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">