یادداشت‌های مناظره اول
این سه یادداشت کوتاه را پشت سر هم پس از مناظره نخست نوشتم:
یک
این مناظره‌ها نمودار عالی حقیقت تدین و اخلاق افراد است.
دین‌داری به اظهار علائم دین‌داری نیست. دین‌داری به این است که هنگام ظلم، حرف حق را بگوییم ولو رأی‌هایمان را از دست بدهیم. نه اینکه بگوییم بهتر است صبر کنم سکوت کنم، هروقت رئیس‌جمهور شدم حق را می‌گویم!
حق را به وقتش باید اظهار کرد؛ زمانش منقضی شود دیگر عاطل و باطل است!
دو
درسی که از مناظرهٔ امروز گرفتیم:
وقتی یک تکه‌گوشت استیک یا حتی یک‌عدد گوجه‌فرنگی، نزدیک به بیست‌سال در فریزر باشد، نمی‌توانم تا بیرون آوردمش بگذارمش در نان ساندویچی و بخورمش. غذایی که بیست‌سال در فریزر است لااقل یکی دوسال طول می‌کشد یخش آب شود و قابل استفاده شود.
رونوشت به تنی‌چند از دوستان کاندیدا و حامیانشان
سه
هنوز نمی‌دانم در انتخابات پیش‌رو به چه کسی رأی می‌دهم. مرددم بین قالیباف و رئیسی .
ولی چند ساعت قبل، بعد از تماشای مناظره دیدم خیلی به خودم می‌بالم که در دو انتخابات به قالیباف رأی داده بودم.
قالیباف در مناظرهٔ دیروز اصول شرافت را زیر پا نگذاشت و حق‌طلبی را به رأی‌طلبی ترجیح داد.
چنانچه مولاعلی (ع) فرموده است:
«قل الحق و إن کان فیه هلاکک»
حق را بگو، هرچند مایهٔ هلاکت تو شود.
یاعلی‌مدد.
