پیشنهاد کتاب: «بیدل سپهری و سبک هندی» | سید حسن حسینی
موضوع انشا: معرفی کتاب به مناسبت سالروز تولد سهراب سپهری
یک کتاب دارد زندهیاد سید حسن حسینی کلا صدوپنجاه صفحه است یعنی یکروزه میشود آن را خواند به نام «بیدل سپهری و سبک هندی». طرح جلد اولیهاش هم کار مرحوم فوزی تهرانی است. کتاب بیشتر درباره بیدل دهلوی است تا سهراب سپهری. اما دلایلی در کار است که بنده خدمت شما در چنین روزی معرفیاش میکنم.
یکی اینکه خوانندگان شعر بیدل بسیار محدودند و گمان میکنم اکثرا این کتاب را خواندهاند، چون از اولین و مهمترین منابع پژوهشی برای شناخت شعر بیدل است و در نتیجه روز بیدل خیلی رو میخواهد آدم معرفیاش کند. برعکس، خوانندگان شعر سپهری گسترۀ شگرفی دارند و احتمالا اکثرشان چنین چیزی را نخواندهاند.
دوم بهخاطر فوقالعاده خاصبودن شعر بیدل و فوقالعاده مردمپسندبودن شعر سهراب، آثار پژوهشی درمورد اولی با کمیت اندک _و عموما_ با کیفیت بالا هستند اما درمورد دومی با کمیت فراوان _و عموما_ کیفیت اندک. ما بسیار کتاب پژوهشی زرد و کمعمق داریم درباره سپهری، چون بازارش و اقتصادش قدرتمند است. اما کتاب حسینی یک کتاب اصیل و ارزشمند است، واقعا حرفی تازه درباره سپهری مطرح کرده است و مخاطب شعر سپهری پس از مطالعه آن با دقت و لذت بیشتری شعرهای سهراب را میخواند و میفهمد. حرفی که در بسیاری از آثار پژوهشی پس از خود تکرار و تثبیت شده، از جمله دو فصل مفصل کتاب «بلاغت تصویر» محمود فتوحی اگر نگوییم رونویسی، تقریر و تفصیل کتاب حسینی و در ادامه آن است و گمانم ارجاعکی هم داده به منبع اصلی.
سوم اینکه نثر حسینی بسیار نثر جذابی است. نثر زیبای نیمه علمی نیمه ژورنالیستی و به تعبیر بنده جستارآمیز است که هر مخاطب دوستدار ادبیاتی میتواند از آن بهره ببرد و با آن کیف کند. جدا از اینکه حس میکنم. کلا سعیشده اثر لذتبخش نوشته شود، یعنی مسیری که حسینی برای این کتاب در نظر گرفته از بر و بیابان نمیگذرد، از جنگل و آبشار میگذرد و از نظر محتوا هم مخاطب با این کتاب التذاذ ادبی را تجربه میکند. پس نتیجه میشود: یک کتاب پژوهشی و در عینحال، حال خوبکن!
همین دیگه
سلام علیکم
سپاس بابت معرفی کتاب.