مسئولیت‌ناپذیری: این قسمت: محمدجواد آذری جهرمی
«مسئولیت‌ناپذیری» به عنوان یک خرده‌فرهنگِ بیمار همواره در فرهنگ سرزمین ما وجود داشته، اما در این هشت‌سال بسیار قدرت‌مندشده و دارد سیطره خود را بر کلان‌فرهنگ تربیتی ما تثبیت می‌کند.
علت: دولت‌مندی یکی از ضعیف‌ترین و مسئولیت‌ناپذیرترین دولت‌های پس از انقلاب است. طبق قاعدۀ «الناس علی دین ملوکهم» این نکته واضح است که رفتار سیاسی در کردار عمومی سرریز می‌شود تا اخلاق‌وفرهنگ را به تابعی از سیاست‌وقدرت تبدیل‌کند.
یک نمونۀ بارزش همین تصویری است که اخیرا وزیر ارتباطات آقای روحانی «محمدجواد آذری جهرمی» در صفحه‌اش منتشر کرده: در کاور یکی از پست‌های اینستاگرامش با محتوای معرفی فیلم، چارزانو روی یک تلویزیون نشسته؛ با انبوه معانی ضمنی‌اش که فراتر از انتقاد، حاوی توهین به دست‌اندرکارانِ صداوسیما است.
صداوسیما چیست؟ مدیریت و برنامه‌سازی یک مدیوم قدیمی به نام «تلویزیون». یک مدیوم کهنه و نزدیک به انقراض. البته که تلویزیون در دوران یک‌تایی خود، برای مدیریت افکار بشری بسیار قدرتمند بود. اما الآن چی؟ در عصر اقتدار «شبکه‌های اجتماعی»، نه اینکه صداوسیما بی‌تاثیر است اما اتفاق اصلی جای دیگری می‌افتد. یعنی دقیقا همانجایی مدیریتش دست این آقای نشسته بر تلویزیون است.
یکی نیست به ایشان بگوید: صداوسیما بد است؟ باشد، به تو چه؟ کسی که کلاشینکف دستش بود خوب شلیک نکرده به تانک دشمن، شما که آرپی‌جی داشتی چه گلی به سر خودت زدی؟
درد اینجاست که انگار این آدم اصلا متوجه نیست خودش و دولتش مسئول بالاگرفتن چه افتضاحی‌اند:
تمدنی که چندهزار سال با مدیومی به نام «کتاب» بر جهان سروری کرده، امروز در روزگار سیطره مدیوم «شبکه اجتماعی» توسط دشمنانش تحقیر می‌شود، سرمایه‌های معنوی‌اش به غارت می‌رود، منابع انسانی‌اش تاراج می‌شود، و آینده و فکر و ذهن و شخصیت کودکان و آیندگانش در بازار برده‌فروشان حراج می‌شود.
{ البته که به مدد جهالت و خیانت دوستانش }.
آیا ایرانیان با چندین هزارسال معناآفرینی، با تکیه بر سرمایه‌های عظیم فرهنگ ایران و اسلام در «تولید محتوا» ناتوانند؟ با اینهمه نخبه و نابغۀ جوان که در محروم‌ترین شرایط، دانش‌های هسته‌ای، فضایی، نظامی، نانو، سلول‌های بنیادی و... را پیش برده‌اند در «نوآوری و پشتیبانی فنی شبکه» ناتوانند؟
پس چرا در عصر شبکه‌های اجتماعی ما «یک» شبکه اجتماعی قدرتمند و جذاب نداریم که عالم را بگیرد؟ _آنگونه که با قرآن، بر آسمان مذاهب و ادیان خورشید شدیم و با شعر فارسی بر تارک ادبیات جهان درخشیدیم؟_ عالم را بی‌خیال، یک شبکۀ اجتماعی که دست‌کم بتواند نیاز کشور خودمان را پاسخگو باشد چی؟
حالا تولید و تاسیس یک شبکه اجتماعی و فراهم‌کردن بسترهای لازمش یک درد است، توزیع و تدبیر عرضۀ این شبکه‌ها دردی دیگر. تا وقتی آن ماجراهای سال 98 در تلگرام بالا بگیرد، دولت روحانی فرصت بسیاری داشت تا «یک» شبکه اجتماعی قدرتمند ایرانی را عرضه کند، که نکرد؛ وقتی کار تلگرام بالا گرفت و فیلتر شد و برای مدتی با ریزش فراوان کاربران ایرانی همراه بود، هر نیمچه‌رسانه‌شناسی هم می‌فهمید بهترین فرصت بود که وزارت ارتباطات «یک» شبکه را معرفی کند و پشتش بایستد و نقایصش را برطرف کند تا اعتماد مردم را به خود جلب کند، اما مدیریت آقای آذری جهرمی ترجیح داد به جای «یک» شبکه قدرتمند؛ چندین شبکۀ ضعیف و نیم‌بند را پیش روی مخاطب بیچارۀ ایرانی بگذارد تا گیج و نومیدش کند.
آذری جهرمی که هم ادعای انقلابی و حزب‌اللهی بودن را دارد، هم ادعای روشنفکر بودن و اعتدالی بودن، هم ناگزیر تابلوی «مدیر جوان» بر پیشانی دارد، ترجیح داد به جای سازمان‌دهیِ یک پلت‌فرم قدرتمند و دوست‌داشتنیِ ایرانی، زیستِ فکری و فرهنگیِ ما در «اینستاگرامِ فروخته‌شده به فیسبوک» شکل بگیرد و زیست ارتباطی ما در «واتس‌آپِ فروخته‌شده به فیسبوک»؛
تا اگرچه در مرزهای فیزیکی با خون و پیکر تکه‌تکه‌شدۀ بیش از 222هزار شهید به استقلال رسیدیم، اما در مرزهای فکری و فرهنگی و زیستِ ظاهراً مجازیِ (و باطنا: حقیقی) امروز، شهروندانِ تحقیرشده و کارکنانِ بی‌مزدومواجب امپریالیسم و دولت آمریکا باشیم.
مسئولیت‌پذیری یعنی:
آقای آذری جهرمی! مردم از تو نخواستند سلبریتی و اینفلوئنسر بشوی، نخواستند گزینۀ جذاب برای ریاست جمهوری بشوی، نخواستند به کار دیگران عیب بگیری، نخواستند فیلم و کتاب معرفی کنی و در کاری که سواد و فهمش را نداری واردشوی برای خودنمایی،
مسئولیت‌پذیری یعنی بدانی مسئولیتی که مردم و ایران و اسلام و انقلاب بر دوش تو گذاشتند، بعد از چهارسال نشستن پشت میز وزارت، این بود که یک پلت‌فرم امن، توانا و زیبا برای ایرانیان فراهم کنی؛ کاری که آخر هم نکردی.
تو هم مانند خیلی از مسئولان دیگر از نمد قدرت دنبال کلاهی برای خودت بودی، حالا هم کلاهت را بالاتر بگذار و به دیگران خرده مگیر، و نیز: کلاهت را محکم بچسب که باد نبرد!
چون اگر چشم داشته باشی می‌بینی که طوفان سختی پیش روی همۀ ماست!
تخصص رسانه ای ایشون در شو آف و مردم فریبی مجال رسیدگی به سایر امور خرد رو به ایشون نمیده