شِمّه ای از جهالتِ ما
از یادداشت‌های چهارپنج سال پیشم (قبل از عصر تلگرام و اینستاگرام) که در روزنامه پنجره منتشر می‌شد:
مخاطب خاص: «مذهبیها و حزباللهیها»
افراط یعنی هرجا هر دایرهای دیدی بگویی نماد فراماسونری است و مدام در حال حل کردنِ جدولِ اشکالِ فراماسونری در نقوشِ در و دیوار باشی. افراط یعنی همانطور که عرفا همه جا جلوهی خدا را میبینند تو همه جا جلوهی فراماسونری و شیطان را ببینی. افراط یعنی تاریخ نمادهای فراماسونری را به پیش از پیدایشِ خود فراماسونری ببری. افراط یعنی آنقدر در زندگی و افکار و گفتارت به فراماسونری و قدرتش بها بدهی که ناخواسته دچارِ ثنویت شوی؛ جهان دو مبدأ دارد: خدا و فراماسونری! افراط یعنی ناخواسته بگویی «یدالله فوق ایدیهم» و البته دست فراماسونری بالای دست خداست!
افراط یعنی وقتی برای اولینبار «ویدئو» به ایران میآید فکر کنی ویدئو یعنی فیلم مستهجن. فکر کنی دانشگاه یعنی لانهی فساد؛ فکر کنی رمان یعنی شیطان. افراط یعنی هر متفکرِ غربیِ بیچارهای که کتابش در کتابخانهی یک اصطلاح طلب دیده شده را هم تئوریپردازِ انقلابِ مخملی بدانی؛ ولو آن متفکر اصلا واردِ فلسفه سیاست نشده باشد؛ ولو آن اصلاحطلب اصلا از درکِ نظریات آن متفکر عاجز باشد! افراط یعنی با خیالبافی ارتش دشمن را چندبرابر کنی. افراط یعنی با جهالتِ خود تسلیمِ یأس و ترس شوی و فراموش کنی یأس همسایهی کفر است و ترس دستافزارِ شیطان: «انما ذلکم الشیطان یخوّف اولیائه».
تفریط یعنی قواعد بالا را برعکس کنی: هیچ توطئهای نیست؛ هیچ دشمنی نیست؛ هیچ خطری نیست.
تفریط یعنی اسم خودت را بگذاری «سرباز جنگ نرم» و خودت را در راه شبکههای اجتماعی حلقآویز کنی. تفریط یعنی اسم کارت را بگذاری «فعالیتِ فرهنگی» و مدام در حال «کپی/پیست» مطالب خبرگزاری فارس باشی. تفریط یعنی فکر کنی در حال «تبلیغِ اسلام و آگاهسازی مردم» هستی اما از موهای سفیدِ جدید مادرت و حالواحوالِ خانواده و همسایههایت و حتی زندگی خودت بیخبر باشی. تفریط یعنی با وقت گذاشتن و واردکردن عکس و اطلاعاتت در نرمافزاری که افسر ارشد اطلاعات رژیم صهیونیستی تالمون مارکو (نرمافزارِ «وایبر») مدیر و مؤسس آن است؛ به پر شدن پازل اطلاعاتیامنیتی دشمنت کمک کنی و در عینحال خیال کنی افسرِ جنگ نرمی! (این اطلاعات را حتی در ویکیپدیای انگلیسیِ تالمون مارکو هم میتوان یافت).
تفریط یعنی منبعِ اصلی اطلاعات و مرجعِ نخستِ مطالعاتت ویکیپدیا باشد. تفریط یعنی حتی برای خواندنِ قرآن روزانهات هم به شبکه وصل شوی. تفریط یعنی هر خبر، عکس یا مطلب جالبی که برایت میآید را بیتحقیق درباره صحت و سقم و اعتبارِ منبعش با دیگران به اشتراک بگذاری. تفریط یعنی وادادن در برابر پیشآمدها. تفریط یعنی اعتقاد و اندیشهات را به جمع بسپاری و فراموش کنی: «ولکن اکثر النّاس لایعقلون».
و قال امیرالمونین و یعسوبالدین مولانا الإمام علیابنابیطالب: «لا یری الجاهل الّا مفرِط اَو مفرّط».
