راستی «نانی» تولید مهر97 است و چپی تولید دی 97. ولی زود قضاوت نکنید!
یک شکلات خوب چه شکلاتی است؟
به نظرم من شکلاتی است که هم خوشطعم باشد هم تا حدی آدم را بگیرد و سیرکند: حداقل برای یک عصرانه همراه با نوشیدنی گرم در زمستان.
خب، قیمتِ یک شکلات خارجی خوب چند است؟
🍫تابلرون صدگرمی 22هزارتومان،
🍫ریتر اسپرت 100گرمی 9500تومان،
🍫بونتی 50 گرمی 9هزارتومان،
🍫متروی 50 گرمی 8500تومان،
🍫اسنیکرز 50 گرمی 8هزارتومان،
🍫مارس 50 گرمی 8هزارتومان،
🍫کیت کت 40 گرمی 6هزارتومان
🍫رولو (نستله) 50 گرمی 6هزارتومان،
🍫هوبی 30گرمی 5500تومان،
البته این قیمتها صددرصد دقیق نیستند و مثل خیلی از جنسهای خارجی دیگر با وضع افتضاح اقتصادمان و نبود نظارتهای جدی، هرجا به قیمتی متفاوت فروخته میشوند. ولی قدر مسلم این است که شما یک شکلات پنجاه گرمی خارجی تقریبا خوب زیر پنج هزارتومان نمیتوانید بخورید. حالا کاری نداریم به کهنه و مانده بودن اکثر این شکلاتها و همچنین تقلبیبودن و اصلنبودنشان. (جدا از اینکه به نظر من -که در این زمینه مدتی تحقیق جدی کردم- کلا کیفیت شکلاتهای ایرانی بهمراتب از شکلاتهای خارجی بهتر است. )
درحالیکه درمورد شکلاتهای ایرانی واقعا قضیه فرق میکند. شکلات خوب و حتی عالی ایرانی (جدا از تازگی و سلامت و...) خیلیخیلی ارزانتر از شکلاتهای خارجی است. به ویژه محصولات شیرین عسل و تا حدی شرکتهایی چون شونیز (داداش برادر)، شوکوپارس (مینو)، باراکا (رضوان شکلات) فرمند و... . . مثلا شکلات محبوب نانی 30گرمیاش 500تومان و 50گرمیاش هزارتومان است. یعنی بین یک پنجم تا یک دهم قیمت شکلاتهای خارجی. نانیهای دیگر و گرانتر (مغزدار و...) هم بیش از 2هزارتومان نیستند.
من فکر میکردم در این گرانی وحشتناک که همه کالاها اعم از داخلی و خارجی قیمت خودشان را افزایش دادند لابد قیمت نانی هم خیلی گران شده. بعد از مدتها به یاد دوران جوانی رفتم چندتا از این 30گرمیها خریدم و با تعجب دیدم 500تومان است (تولید مهر97). همه هم میدانیم نانی از آن شکلاتهاست که هم خوشطعم است هم آدم را میگیرد. چندروز پیش رفتم یک جعبه نانی 500تومانی (تولید دی97) خریدم و بردم خانه. در خانه که جعبه را بازکردم دیدم سایزش کوچکتر از سایز قبلی است. خیلی ناراحت شدم. یکی از قبلیها هنوز مانده بود. وزنشان را چک کردم دیدم هردو +-30گرم هستند. باورم نشد. خودم وزنشان کردم. نانی قدیمی 30گرم بود و نانی جدید 32گرم. یعنی شکلاتها واقعا هموزن بودند. حالا فهمیدید چه اتفاقی افتاده؟
شرکت شیرین عسل در مواجهه با افزایش هزینههای تولید و گرانیهای بیسابقه، به جای اینکه از کیفیت و کمیت محصول اصلی کم کند، از حجم بستهبندی کم کرده، که هم بتواند جلوی ضرر اقتصادیاش را بگیرد هم به مردمش کمفروشی نکرده باشد. آنهم در روزگاری که مدیریت فشل دولت ناتوانمندمان کاری کرده که خیلیها برای کمفروشی و گرانفروشی به خودشان «حق» میدهند.
آدم وقتی چنین شعورهایی را میبیند نباید به ایرانیبودن خودش افتخار کند؟