آنچه میبینید، بخش پایانی سخنرانی مهم و حماسی سیدحسن نصرالله در روز قدس سال 2013 (1392) در اوج روزهای اختلافافکنی بین مذاهب اسلامی، شیعههراسی و شیعهکشی، و فریبخوردن و خیانت بعضی گروههای فلسطینی (از جمله بعضی از سردمداران حماس مثل «خالد مشعل») به مقاومت است. روزهایی که اخوان المسلمین در مصر به قدرت رسیدند و تا به قدرت رسیدند همپیمانان روزهای سخت را فراموش کردند و همراه با ترکیه متوهم شدند، حماس و بعضی جریانهای فلسطینی را هم جذب کردند و هر سه همصدا با داعش و گروههای تکفیری علیه ایران، سوریه و شیعه موضع گرفتند. امری که از همان ابتدا معلوم بود فتنهای اسرائیلی است برای به حاشیه رفتن موضوع فلسطین و دفع شر وحدت مسلمانان علیه اسرائیل، مخصوصا وقتی بزرگترین حامی مقاومت یعنی ایران از همراهی با مبارزان اهل تسنن دلسرد شود. مسئلهای که با ترکیدن حباب مصر بیش از پیش آشکار شد و سیلیهای محکمی را بر دهان اخوان المسلمین، حاکمان ترکیه و نابخردانِ حماس زد...
و اما در آن مقطع حساس که از طرفی شیعیان و حامیان مقاومت مظلوم واقع شده بودند و از طرفی همه اینها بازی اسرائیل و آمریکا برای تفرقه بود، سیدحسن نصرالله این چهره بینظیر جهان مبارزه، برای نخستینبار نه از موضع انسانی یا اسلامی یا وطنی، که از موضع مذهبی و شیعی سخن گفت، اما باز همان حرف اصلی را زد. این فیلم چند دقیقه پایانی و اوج حماسه و خطابه سید است، تماشای فیلم کامل لذت خود را دارد. این فیلم از آن فیلمهاست که هر مسلمان و هر مجاهدی باید لااقل سالی یکبار مرورش کند. اینجا سیمای بیسانسور یک قهرمان را میبینیم.