۱۷
شهریور
امام سجاد (ع) دعای زیبایی دارد که شروعش واقعاً تأثیرگذار است و خیلی دوستش دارم. این سطرهای آغازین از زیباترین شعرهای عاشقانه و عارفانه ایست که تاکنون خواندهام و شنیدهام، هرچند که شعر نیست.
إِلَهِی کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا
وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ
خدایا چگونه صدایت کنم، در حالیکه من منم.
و چگونه از تو نا امید شوم، در حالیکه تو تویی.
سعی کردم چندجور ترجمه کنمش به شعر، ولی واقعا قابل ترجمه نیست. نهایتا بشود ازش برداشتی کرد:
زیبا! تو را چگونه بخوانم؟
حالآنکه من منم
از خود مرا چگونه برانی؟
حالآنکه تو تویی